ವಿವೇಕ ರೈ ಅವರ ನೋವಿನ ಒಂದು ವಾರ

ಕಳೆದ ಒಂದು ವಾರದಿಂದ ನೋವು ಗಾಢವಾಗಿ ಆವರಿಸಿದೆ.ಮನಸ್ಸು ಎಲ್ಲ ಆಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದೆ.ದೈನಂದಿನ ಯಾವುದೇ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳೂ ನಿಂತಿಲ್ಲ.ಊಟ ತಿಂಡಿ, ಸ್ನಾನ ,ನಿದ್ರೆ,ಪಾಠ ,ಮಾತುಕತೆ,ಲ್ಯಾಪ್ ಟಾಪ್ ನಲ್ಲಿ ಊರಿನ ಪತ್ರಿಕೆಗಳ ಸುದ್ದಿಗಳನ್ನು ಓದುವುದು,ಸಂಜೆ ವಾಕಿಂಗ್ -ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲವೂ.ಆದರೆ ಅವನ್ನು ಯಾವುದನ್ನೂ ಇಂದ್ರಿಯಗಳು ಸುಖಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ.ಕಾತರ ತಲ್ಲಣ ಕುತೂಹಲ ಬೆರಗು ತೃಪ್ತಿ ಸಿಟ್ಟು -ಯಾವುದೂ ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ.ಚೇತನ ಜಡವಾಗಿದೆ , ಮನಸ್ಸು ವಿಷಣ್ಣವಾಗಿದೆ.

ಕಳೆದ ವಾರ  ಬುಧವಾರ ಬೆಳಗ್ಗೆ ಭಾರತೀಯ ಸಮಯ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ೧೨.೧೯ಕ್ಕೆ ಉಪ್ಪಿನಂಗಡಿ ಬಳಿ ಇರುವ ದೊಡ್ಡಕ್ಕನ ಮನೆಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದೆ.ದೊಡ್ಡಕ್ಕ -ಜೀವನಕ್ಕ-ನೆ ಫೋನ್ ತೆಗೊಂಡರು.ಅಮ್ಮನ ಆರೋಗ್ಯ ವಿಚಾರಿಸಿದೆ.’ನಿನ್ನೆ ರಾತ್ರಿವರೆಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದರು..ಅವರೇ ಊಟದ ಮೇಜಿನ ಬಳಿ ಬಂದು ಊಟಮಾಡಿದರು.ಆದರೆ ಈಗ ಬೆಳಗ್ಗಿನಿಂದ ಏಳುತ್ತಿಲ್ಲ.ಡಾಕ್ಟರ್ ಬಂದು ನೋಡಿ ಹೋದರು.ಕುಡಿಯಲು ಬಾಯಾರಿಕೆ  ಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ.’ಎಂದರು ಅಕ್ಕ.’ಸರಿ, ಮತ್ತೆ ಫೋನ್ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ ‘ಎಂದವನೇ ,ಆತಂಕದಿಂದಲೇ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಇರುವ ಮಗ ಸಮರ್ಥ ಮತ್ತು ಸೋದರಳಿಯ ಪ್ರದೀಪ್ ಇವರಿಗೆ ಇಮೈಲ್ ಮಾಡಿ ,ಅಮ್ಮನ ಆರೋಗ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಫೋನ್ ನಲ್ಲಿ ವಿಚಾರಿಸಿ ,ನನಗೆ ಇಮೈಲ್ ಮಾಡುತ್ತಿರಲು ತಿಳಿಸಿದೆ.ಆದಿನ ಇಂಡಾಲಜಿ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಕ್ಲಾಸ್ ಇರಲಿಲ್ಲ.

ಆದರೆ ವಿಭಾಗಕ್ಕೆ ಹೊಸತಾಗಿ ಬಂದ ಕನ್ನಡ ಪುಸ್ತಕಗಳನ್ನು ಪರಿಶೀಲಿಸಲು ಹೋಗಬೇಕಾಗಿತ್ತು.ಅದಕ್ಕೆಮುಂಚೆ  ಅಗತ್ಯ ವಸ್ತು ತರಲೆಂದು ಪಕ್ಕದ ಸೂಪರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ಟಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗೆಸ್ಟ್ ಹೌಸ್ ನಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿದ್ದ ನನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ನಲ್ಲಿ ಅಳಿಯ ಪ್ರದೀಪನ ಮಿಸ್ ಕಾಲ್ ಇತ್ತು.ಆತಂಕದಿಂದ ಅವನಿಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದಾಗ ,ಆತ ಕೊಟ್ಟ ಸಂದೇಶ  ‘ಅಮ್ಮ ಇಲ್ಲ’ಎಂದು.ಅಕ್ಕನಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ನಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡಿ ಒಂದೂವರೆ ಗಂಟೆ ಆಗಿತ್ತಷ್ಟೆ.ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ತೋಚದೆ ಕುಳಿತುಬಿಟ್ಟೆ.ನಾನು ಮನೆಯಿಂದ ಸಾವಿರಾರು ಮೈಲಿ ದೂರದ ಜರ್ಮನಿಯ ವ್ಯೂರ್ಜಬರ್ಗ್ನಲ್ಲಿ ಇದ್ದೇನೆ.ಇಲ್ಲಿಂದ ಫ್ರಾಂಕ್ ಫಾರ್ಟಿಗೆ ರೈಲಿನಲ್ಲಿ ,ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗಲು ಎರಡು ಗಂಟೆಯಾದರೂ ಬೇಕು.ಅಲ್ಲಿಂದ ಬೆಂಗಳೂರು , ಮತ್ತೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಉಪ್ಪಿನಂಗಡಿ ರಸ್ತೆ ಮೂಲಕ.ಪ್ರೊ..ಬ್ರೂಕ್ನರ್ ಗೆ ವಿಷಯ ತಿಳಿಸಿ ,ವಿಮಾನ ಟಿಕೆಟ್ ಬುಕ್ ಮಾಡುವ ಎಲ್ಲ ಸಾಧ್ಯತೆ ನೋಡಿದೆವು.ಜೊತೆಗಿದ್ದ ಹೆಂಡತಿ ಕೋಕಿಲ ಎಲ್ಲ ಧೈರ್ಯ ತುಂಬಿದಳು..ಎಲ್ಲ ಕಣ್ಣೀರಿನ ನಡುವೆಯೂ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ,ಮುಂದೆ ಸಾಗುವುದು ಎಷ್ಟು ಕಷ್ಟ ಎಂದು ಆಗ ಗೊತ್ತಾಯಿತು.

ಹೊಸ ಕ್ವಿಜ್: ಯಾರಿವರು?

ಬುದ್ಧನ ನಾಡಿಗೆ ಪಯಣ….

ಇಂದು ಬುದ್ಧ ಪೂರ್ಣಿಮೆ. ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ

‘ಅವಧಿ’ ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಹುಡುಕಿದ ಬುದ್ಧ ಲೋಕ ಇಲ್ಲಿದೆ-

ಎಚ್ಹೆಸ್ವಿ ಬರೆವ ಅನಾತ್ಮ ಕಥನ: ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣ ಮತ್ತು ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯ…

ಅಳಿಯಲಾರದ ನೆನಹು-೧೧

-ಎಚ್ ಎಸ್ ವೆಂಕಟೇಶಮೂರ್ತಿ

‘ಮನೆಯಿಂದ ಮನೆಗೆ’ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಕೆ ಎಸ್ ನ ಅವರು ಔಟ್ ಹೌಸಿಗೆ ಹೊರಮನೆಯೆಂಬ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿದ್ದಾರೆ. ನಾನು ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಲೆಕ್ಚರರಾಗಿ ಅಪಾಯಿಂಟ್ ಆದ ಮೇಲೆ ಬಂದಾಗ ಇದ್ದದ್ದು ಹೊರಮನೆಯಲ್ಲಲ್ಲ; ಒಳಮನೆಯಲ್ಲಿ. ಚಾಮರಾಜಪೇಟೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಒಂದು ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆ ಹಿಡಿದೆವು. ಆ ಮನೆಗೆ ಮುಂಬಾಗಿಲು ಒಂದೆ. ಮುಂಬಾಗಿಲು ದಾಟಿದ  ಮೇಲೆ ಒಂದು ಅರ್ಧ ಚದುರದ ಸಣ್ಣ ವರಾಂಡ. ಆ ವರಾಂಡಕ್ಕೆ ಪಶ್ಚಿಮಾಭಿಮುಖಿಯಾಗಿ ಒಂದು ಬಾಗಿಲು. ಉತ್ತರಾಭಿಮುಖಿಯಾಗಿ ಒಂದು ಬಾಗಿಲು. ಉತ್ತರಾಭಿಮುಖಿ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಒಳ ಹೊಕ್ಕರೆ ಇನ್ನೊಂದು ಸಣ್ಣ ಹಾಲು. ಅದನ್ನು ದಾಟಿದರೆ ಅಡುಗೆ ಮನೆ ಕಂ ಬಚ್ಚಲ ಮನೆ. ಹಿತ್ತಲಿಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಲು ಒಂದು ಬಾಗಿಲು. ಹೀಗೆ ಮನೆಯ ಒಳಗೇ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಮನೆ ಗರ್ಭಸ್ಥ ಶಿಶುವಿನಂತೆ ಅವತರಿಸಿದ್ದರಿಂದ ನಾನು ಇಳಿದ ಬಾಡಿಗೆ ಮನೆಯನ್ನು ’ಒಳಮನೆ’ಯೆಂದು ಕರೆದದ್ದು. ಅದಕ್ಕೆ ಹೊಸದಾಗಿ ಸುಣ್ಣ ಬಳಿಸಿದ ಗೋಡೆಗಳು. ಇಟ್ಟರೆ ಕೈಗೆ ಮೆತ್ತುತಿತ್ತು. ಒರಗಿದರೆ ಬೆನ್ನಿಗೆ ಬಳಿದುಕೊಳ್ಳುತಿತ್ತು. ಬಂದವರಿಗೆ ನಾವು ಮೊದಲು ಹೇಳಬೇಕಾದ ಮಾತು ಗೋಡೆಗೆ ಒರಗಬೇಡಿರಿ ಎಂಬುದಾಗಿತ್ತು.

ಆ ಮೂರು ಚದುರದ ಒಳಮನೆಯಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಇಬ್ಬರು ಅಜ್ಜಿಯರು, ನನ್ನ ಪತ್ನಿ ಮತ್ತು ಮೂವರು ಮಕ್ಕಳು. ಹಾಲಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜಿಗಳು ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳು ಮಲಗುತ್ತಿದ್ದರು. ಅಡುಗೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಾನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ. ನಮ್ಮ ಸಂಸಾರವನ್ನು ನೋಡಿದ ಕೂಡಲೇ ನಮ್ಮ ಓನರ್ ದಂಪತಿ ಗಾಭರಿಯಾಗಿ ಹೋದರು. ನಿಮ್ಮದು ಇಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಸಂಸಾರ ಎಂದು ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದರೆ ನಿಮಗೆ ಖಂಡಿತ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಮನೆ ಕೊಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಮನೆ ಯಜಮಾನಿ ನಿಸ್ಸಂಕೋಚವಾಗಿ ನನ್ನ ಮುಖಕ್ಕೇ ಹೇಳಿದರು. ನಮ್ಮ ಸಂಸಾರದ ಜನಗಣತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮೊಟ್ಟಮೊದಲು ನಾನು ವಿಚಿತ್ರ ಅವಮಾನದಿಂದ ತಲೆತಗ್ಗಿಸಬೇಕಾದ ಪ್ರಸಂಗ ಎದುರಾದ ಸಂದರ್ಭವಾಗಿತ್ತು ಅದು! ಓಹೋ! ಬೆಂಗಳೂರು ಕೂಡುಕುಟುಂಬವನ್ನು ಸಹಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನನ್ನಲ್ಲಿ ನಾನೇ ಉದ್ಗಾರ ತೆಗೆದೆ. ಆದಷ್ಟು ಬೇಗ ಬೇರೆ ಮನೆ ನೋಡುವುದಾಗಿ ಮನೆಗಾರನಿಗೆ ಭರವಸೆಕೊಟ್ಟು ನಮ್ಮದಲ್ಲದ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಂತೂ ನಾವು ಮನೆ ಹೂಡಿದ್ದಾಯಿತು.

ಆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಮೂರು ತಿಂಗಳು ಇದ್ದೆವು. ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಆಗಷ್ಟೆ ಹೊಸದಾಗಿ ಮದುವೆಯಾಗಿದ್ದ ನನ್ನ ಇಬ್ಬರು ಗೆಳೆಯರನ್ನು ನನ್ನ ಪತ್ನಿ ಭೋಜನಕ್ಕೆ ಆಹ್ವಾನಿಸಿದ್ದಳು. ಬರಗೂರ್ ದಂಪತಿ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯ ಗೆಳೆಯ ಶಂಕರ್ ದಂಪತಿ! ಆ ಒಳಮನೆಗೆ ಒಂದು ದಿನ ಇನ್ನೂ ಆನರ್ಸ್ ಓದುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ಇಬ್ಬರು ಗೆಳೆಯರು ಬಂದು ನಮ್ಮ ಆತಿಥ್ಯ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಹೋದದ್ದು ನನಗೆ ನೆನಪಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅವರು ನರಹಳ್ಳಿ ಬಾಲಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ ಮತ್ತು ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಕೊಡಸೆ.

ಮಲ್ಲಾಡಿಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ಬರುವಾಗ ಕುರ್ಚಿ ಮೇಜು ಏನೂ ತರಲಿಲ್ಲವಾದುದರಿಂದ ವೃತ್ತಾಕಾರದ ಎರಡು ಬೆತ್ತದ ಕುರ್ಚಿಗಳನ್ನು ತಲಾ ಇಪ್ಪತ್ತೈದರಂತೆ ಖರೀದಿಸಿ ಶೇಷಾದ್ರಿಪುರಂ ಇಂದ ರಿಕ್ಷಾದಲ್ಲಿ ತಂದದ್ದು ನೆನಪಾಗುತ್ತಿದೆ. ಆಗಷ್ಟೇ ಒಲೆಹೂಡಿದವರಂತೆ ನಾವು ಬೆಂಗಳೂರಲ್ಲಿ ಸಂಸಾರಕ್ಕೆ ಅಣಿಮಾಡಿಕೊಳ್ಳತೊಡಗಿದ್ದೆವು. ತಕ್ಷಣ ಅಗತ್ಯವಾಗಿದ್ದುದು ಅಡುಗೆ ಗ್ಯಾಸ್ ಮತ್ತು ಒಲೆ. ಗ್ಯಾಸ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಾಗಿರದಿದ್ದ ದಿನಗಳು ಅವು. ನಾನು ವಾಸವಾಗಿದ್ದ ಮನೆಯ ಹಿಂದಿನ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಕಾಲೇಜಲ್ಲಿ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಅಧ್ಯಾಪಕರಾಗಿದ್ದ ಜಿ ಕೆ ಜಿ ಇದ್ದರು. ಹಾಗಾಗಿ ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಒಟ್ಟಿಗೇ ರಿಕ್ಷಾದಲ್ಲಿ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾ ಇದ್ದೆವು. ಹೆಚ್ಚಿನ ಬಾರಿ ಬಸ್ಸಲ್ಲಿ ಸಿಟಿಮಾರ್ಕೆಟ್ಟಿಗೆ ಹೋಗಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಮತ್ತೊಂದು ಬಸ್ ಹಿಡಿದು ಬ್ರಿಗೇಡ್ ರೋಡಿಗೆ ಹೋಗುತಾ ಇದ್ದೆವು.

ಹೀಗಿತ್ತು ‘ಮಲೆಗಳಲ್ಲಿ’ ಸಂವಾದ

‘ಮಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಮದುಮಗಳು’ ಕುರಿತ ಸಂವಾದವನ್ನು ‘ಸಂಮೂಹ’ ಹಮ್ಮಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ನಾಟಕದ ನಿರ್ದೇಶಕ ಸಿ ಬಸವಲಿಂಗಯ್ಯ, ರಂಗರೂಪ ನೀಡಿದ ಕೆ ವೈ ನಾರಾಯಣಸ್ವಾಮಿ, ವಿನ್ಯಾಸಕಾರ ದ್ವಾರಕಾನಾಥ್ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದರು.

ಚಂದ್ರಕೀರ್ತಿ ‘ಅವಧಿ’ಗಾಗಿ ಅದನ್ನು ಸೆರೆ ಹಿಡಿದಿದ್ದಾರೆ.