ಯಾಕೆ?

–ರಾಘವೇಂದ್ರ ಜೋಶಿ

ಆ ದಿನಗಳು

ಅಮ್ಮನ ಮಡಿಲು

ಪಪ್ಪನ ಭುಜ

ಎಲ್ಲ ನೆನಪಾಗುತಿದೆ..

–

ಅದೆಷ್ಟೋ ಚಂಚಲ

ಕ್ಷಣಗಳು ಅಲ್ಲೇ ಉಳಿದುಬಿಟ್ಟವಲ್ಲ

–

ಅಳುತ್ತ ಅಳುತ್ತ

ಅದು ಹೇಗೋ ಮಲಗಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆವು

ಏನೇನೋ ಕನವರಿಸುತ್ತ

ಅದೆಲ್ಲೋ ಕಳೆದುಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆವು

–

ತುಸುಹೊತ್ತಿಗೆಲ್ಲ

ಅಮ್ಮನ ಕ್ಷೀಣ ಕೂಗು

ಜೊತೆಗೊಂದು ಕೈತುತ್ತು;

ಮೊಸರು ಅವಲಕ್ಕಿ

–

ಸಂಜೆ ಪಪ್ಪನ

ಬರುವಿಕೆಗಾಗಿ

ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದ ಕ್ಷಣ,

ಇವತ್ತೂ ನಂದೇ

ಹಠ ಗೆದ್ದಿತು

ಅಂತನಿಸುವ ಸಂಭ್ರಮಿಸುವ ಕ್ಷಣ

–

ಬಾಲ್ಯದ ದಿನಗಳೇ ಹಾಗೆ

ಎಲ್ಲಿ ಹೋದಿರಿ ನೀವೆಲ್ಲ

–

ಇವತ್ತು

ಇದ್ದ ಹಠವೆಲ್ಲ ನಮ್ಮದಾಗಿದೆ

ಬಿದ್ದ ಕನಸೆಲ್ಲ ನಮ್ಮದಾಗುತ್ತಿದೆ

ನಿಜವಾಗಿಯೂ

ಬೇಕಾಗಿರುವದೇನು ಅಂತ

ಯಾರಿಗೆ ಹೇಳುವದು

ಕನಸುಗಳ ಬೆನ್ನತ್ತಿ

ತುಂಬ ದೂರ ಬಂದಾಗಿದೆ;

ಕಳೆದು ಹೋದಂತಾಗಿದೆ

–

ಛೇ,ಯಾಕೆ ಬೆಳೆದು

ದೊಡ್ಡವರಾಗ್ತಿವೋ..

ಯಾಕೆ..??